Snowbuff Coffee รื่นเริงบันเทิงมาก
ยังจำได้ไหม? ว่าเราเห็นวัวควายครั้งสุดท้าย เมื่อไหร่กัน? ^^ แต่จำได้แม่นยำว่าตอนเป็น “เด็ก” ทุกครั้งที่กลับไปอยู่บ้านนอกเราจะรีบตื่นแต่เช้าเพื่อเฝ้าดูเพื่อนบ้านต้อนวัวและควายออกไปกินหญ้าที่ทุ่งนา เจ้าวัวตัวน้อยกระโดดกระโหย่งกระแหย่งหยอกล้อปีนป่ายกันเองบ้าง คลอเคลียกับแม่บ้าง ควายตัวโตผิวคล้ำหน้าตาน่ากลัวแถมมีเขาแหลมๆ ที่พร้อมจะเข้ามาขวิดเด็กตัวน้อยอย่างเราได้ทุกขณะ ตอนเด็ก เราไม่ค่อยชอบควายนัก คงเพราะมันไม่น่ารักเหมือนเจ้าวัวน้อยแถมน่าตายังดุดันและอารมณ์ก็ฉุนเฉียว แม้แต่เจ้าของ ยังต้องยื้อยุดกันอยู่นานกว่าเจ้าควายจอมดื้อจะยอมทำตามคำ ที่สั่ง……
วันนี้เรามานั่งสบสายตากับควายที่ Snowbuff ได้ยินแว่วๆ คนดูแลเรียกควายตัวนี้ว่า พี่เผือก และมีควายอีกตัวสีดำแต่ไม่ทันจำ ว่าเรียกชื่อว่าอะไร ควายพี่เผือกมีขนสีขาวหุ่นอ้วนท้วนเนื้อตัวสะอาดสะอ้านผิดกับควายอารมณ์เสียที่เรามักเจออยู่บ่อยๆ ในตอนเด็ก พี่เผือกเคี้ยวฟางไปพลาง แอบมองผ่านแพรขนตางอน ส่งสายตามองเราอย่างเป็นมิตร (คิดเอาเอง ^^) ยิ่งเรามีมนุษย์ตัวเล็ก ๆ น่าตาน่ารักแบบตุ๊กตานั่งอยู่บนตัก ควายพี่เผือกยิ่งให้ความสนใจและพยายามจะเดินเข้ามาเล่นด้วย (คิดไปเองอีกรอบ ^^) เด็กเมื่อจับคู่กับสัตว์ ความน่ารักที่เกี่ยวก้อยกับความวุ่นวาย ดูจะเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
Snowbuff Coffee นึกสงสัยอยู่ในใจว่า ควายกับหิมะมันเกี่ยวข้องกันได้อย่างไร ^^ เมื่อพบเจอตัวควายพี่เผือกจึงถึงบางอ้อ ว่าที่จริง ควายหิมะ คงหมายถึง ควายพี่เผือกหนุ่มหล่อหุ่นอวบอั๋นตัวนี้นี่เอง