“วันหยุด” ที่หยุดไม่ค่อยตรงกับใครนัก ^^” การหาแนวร่วมมาชิมและชิลจึงดูเป็นเรื่องยาก วันนี้มีวันหยุดตรงกับเพื่อนสาวขยันชิม จึงชักชวนกันมาชิม เรื่องราวความหวาน ที่ “Sweet Stories” เป็นร้านสีขาวตกแต่งน่ารักความกว้างขนาด 2 คูหา กรุกระจกสีชารอบตัวร้าน หากใครชื่นชอบการกินเค้กต้องน้ำลายสอเมื่อเห็น ขนมเค้กหลากหลายชนิด, Brownies, Tart , Choux Cream และครัวซอง(ของโปรด) ทุกอย่างดูน่าตาน่าทานเรียงเป็นระเบียบเต็มตู้โชว์ นอกจากขนมจะดึงดูดความให้หลงไหลแล้ว เพื่อนสาวขยันชิมบอกว่าเชฟมากฝีมือของหวานร้าน “Sweet Stories”  จบหลักสูตรการทำขนมจากสถาบันลือชื่อ (ซึ่งเพื่อนยังเรียบเรียงชื่อไม่ถูก ^^” เดี๋ยวค่อยไปหาป้ายอ่านละกันค่ะ) ขนมที่นี่จึงรับประกันได้ว่านอกจากน่าตาที่ดูดีแล้ว “ขนม” เต็มตู้พวกนี้จะต้องอร่อยมากแน่ๆ ^^”

ร้าน “Sweet Stories” เลี้ยวเข้าซอย 7 (ซอยตรงข้ามประตูวิศวะมหาวิทยาลัยเชียงใหม่) ตรงไปสัก 50 เมตร ร้านอยู่ด้านซ้ายมือก่อนถึงโครงการปันนา 3  จะเห็นป้ายร้าน “Sweet Stories” เด่นพอสมควรอยู่บอกทางอยู่หน้าร้าน แต่ที่จอดรถหน้าร้านจอดได้สัก 2 คัน มาช้าคงต้องเลยเข้าไปหาที่จอดด้านในหรือวนออกไปจอดริมถนนด้านหลังมหาวิทยาลัยเชียงใหม่แล้วเดินเข้ามาค่ะ^^ ร้านเปิดทุกวันจันทร์ – อาทิตย์:เวลา 10:00 – 20:00น. More

บ่ายโมงเกือบครึ่ง เรายืนเคว้งคว้างเกาะโต๊ะเปล่า ๆ ที่ไร้เงาของเก้าอี้นั่ง กลางร้านอาหารชื่อเสนาะหู ร้าน “รออยู่ตรงนี้” พนักงานท่าทางเป็นมิตร ยืนละล้าละลังระหว่างการเข้ามาต้อนรับเราดี? หรือรับ order ลูกค้าเก่าที่นั่งอยู่ก่อนดี? บ้างก็เรียกไปขอสั่งเพิ่ม บ้างก็เตรียมอิ่ม และรอคอยการเช็คบิล เกือบบ่ายสอง ลูกค้ากลุ่มใหม่ยังทยอยเข้ามาอย่างต่อเนื่องในวันหยุดสุดหรรษา!! พนักงานต้อนรับที่นับได้ไม่ถึง 5 ชีวิต ยิ่งทำให้พนักงานดูน้อยไปถนัดตาเมื่อเทียบกับลูกค้าเต็มทุกโต๊ะในวันนี้ ^^. ร้าน”รออยู่ตรงนี้” เป็นร้านแบบเปิด ทั้งเปิดพื้นที่โล่งใต้เงาไม้ และเปิดพัดลมอยู่ในตัวบ้าน โต๊ะเก้าอี้นั่งทานข้าวกระจายตัวตามมุมต่าง ๆ ของบริเวณบ้าน สอดแทรกด้วยของประดับน่ารักในหลายมุม แล้วหยอดคำหวานๆ  ว่าอาหาร เครื่องดื่ม ขนมรอการเลือกจากคุณ”ลูกค้า” หรือที่ทางร้านเรียกว่า มิตรรัก(แฟนข้าว) ของร้าน “รออยู่ตรงนี้”

ร้านรออยู่ตรงนี้ อยู่ซอยฝั่งขวามือก่อนถึงทางเข้าแถวกองบิน 41 ฝั่งตลาดต้นพยอมค่ะ โดยเมื่อขับมาจวนถึงทางบีบที่เหลือ 2 เลนก่อนเข้ากองบิน 41 แล้วให้สังเกตป้ายร้าน ณ กาแฟ ที่เห็นได้ชัดริมถนนด้านขวามือ ถัดจากนั้นก็จะเห็นป้ายก๋วยเตี๋ยวนครปฐมเจ๊เรไร แล้วตามติดด้วยป้ายร้าน “รออยู่ตรงนี้” ที่ขอบฟุตบาทค่ะ ก็เลี้ยวขวาเข้าไปจนสุดซอย ก็จะเจอทางแยกพร้อมกับป้ายร้าน “รออยู่ตรงนี้” ลูกศรชี้ให้ไปทางซ้ายมือ จะเห็นบ้านสีขาวชั้นเดียวขนาดพอเหมาะอยู่ขวามือ เล็งหาที่จอดโดยรถยนต์จอดชิดกำแพงด้านซ้ายมือ^.^ (เพื่อความอุ่นใจขณะทานอาหารค่ะถนนเล็ก สวนทางกันลำบาก) ส่วนมอเตอร์ไซด์และจักรยานจอดขวามือแถบหน้าร้านได้เลย  More

เพื่อนสาวบอกว่า อยากกิน “ก๋วยเตี๋ยวน้ำพุร้อน” ฟังจากชื่อแล้วก็ต้องส่ายหน้า บอกเพื่อนว่าไม่น่าจะไหว ไกลเกินกว่า!! ที่จะหอบสรีระอันอ้วนท้วนหิ้วท้องไปกินถึงน้ำพุร้อนสันกำแพง เพื่อนสาวบอกว่า เค้าไม่ได้อยู่ไหนไกลเลย แค่เลยแยก Promenada Resort Mall มาเล็กน้อย มีก๋วยเตี๋ยวต้มยำรสเด็ด เครื่องเคียงน่ากิน อาทิ ลวกจิ้ม เกี๊ยวทอดกรอบ และซุปกระดูก

มาลองตามเส้นทาง ของคนที่มีศักยภาพในการ “หลง” แบบเราดูนะคะ เลือกใช้เส้นทางแยกดอนจั่นค่ะ เส้นสะพานข้ามจากเมือง ข้ามมายังถนนสันกำแพงสายเก่า ขับเลนกลาง ไม่ต้องวอกแวกต่อ Promenada ที่กำลังจะผ่านหน้าไปเริ่มนับเป็นไฟแดงแรกค่ะ แล้วขับต่อไปจนเจอไฟแดงที่สองเรียกว่า แยกศรีบัวเงิน ก็เตรียมมองหาป้าย วิทยาพาณิชย์ ที่จะมองเห็นแต่ไกลทางฝั่งซ้ายมือ ก็ให้มองด้านขวามือ จะเห็นร้าน “ก๋วยเตี๋ยวน้ำพุร้อน” อยู่เยื้องไปอีกหน่อย พร้อมป้ายอยู่ด้านขวามือ เลี้ยวลงถนนไปจอดรถได้เลยค่ะ มีที่จอดเยอะพอสมควร หากท่านใดขับไปจนเจอตลาด เจริญ เจริญ นั่นแปลว่าขับเลยไปละค่ะ วนรถกลับแล้วค่อยมองด้านซ้ายมือไว้ค่ะ จะเจอป้ายเอง (หลงวงวนไปและวนมา อยู่หลายรอบค่ะ ^^”) More

Fabb Cafe’ ร้านกาแฟที่นำเข้าเมล็ดกาแฟ ในรูปแบบ Single Origin จากต่างประเทศกว่า 65 ชนิด ฟังมาถึงตรงนี้อาจจะงง กับคำว่า Single Origin คืออะไร? แล้วทำไมราคาในเมนูมันจึงมีราคาสูงนัก! ความเข้าใจง่าย ๆ แบบชาวบ้านของเรา ^^. ก็คือ เมล็ดกาแฟซิงเกิล ออริจิน เป็นเมล็ดกาแฟสายพันธุ์แท้ นั่นคือจะไม่มีสายพันธุ์อื่นเข้ามาปะปนนับตั้งแต่เพาะปลูกจนถึงการเก็บเกี่ยวและแปรรูป หรือจะเรียกอีกแบบว่าเป็นเมล็ดกาแฟบริสุทธิ์ ที่ได้มาจากแหล่งเพาะปลูกที่มีชื่อเสียงของแต่ละประเทศ ซึ่งความอุดมสมบูรณ์ของดิน น้ำ อากาศ ระดับความสูง และระบบนิเวศน์ที่ดีในแต่ละท้องถิ่นช่วยสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเมล็ดกาแฟได้เป็นอย่างดี ซึ่งเมล็ดกาแฟ Single Origin จากแต่ละแหล่งเพาะปลูกมีเอกลักษณ์และรสชาติที่โดดเด่นแตกต่างกัน อาทิ Colombia เมล็ดกาแฟรสนุ่มกลมกล่อม ดื่มง่าย มีกลิ่นเครื่องเทศ ถั่วและเกสรดอกไม้นานาพรรณ,  Ethiopia จะมีกลิ่นอายของผลไม้เมืองร้อนออกรสเปรี้ยว และมีกลิ่นหอมของดอกไม้ ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลาย (ดื่มแล้วหลับสบาย ^^. คุณลักษณะนี้แอบเติมเอง) โดยแฟบบ์คาเฟ่ ได้รวบรวมมาให้เราได้ลิ้มลองรสชาติความอร่อยถึงเชียงใหม่ และยังให้เราร่วมสร้างสรรด้วยการปรุงกาแฟในรสชาติที่เราต้องการได้เองอีกด้วย

นอกจาก Fabb Café’ จะมีกาแฟ Single Origin ให้เลือกดื่มหลากหลายรสชาติแล้ว บรรยากาศในร้านก็สร้างความประทับใจได้ไม่แพ้กัน เพราะให้ความรู้สึกราวกลับว่ากำลังพักผ่อนในบ้านของตัวเองโดยมีอาหารปรุงสุกคุณภาพดีและกาแฟหอมครุกรุ่นอยู่ตลอดเวลา มีทั้งมุมโซฟานุ่มนั่งสบาย ชุดโต๊ะสำหรับทานอาหารแบบ 2 คนจัดวางอย่างเป็นสัดส่วน หรือจะเป็นโซนเอาท์ดอร์รับไอเย็นในตอนเช้า และลมธรรมชาติเอื่อย ๆ พร้อมกับชื่นชมวิวสนามหญ้าเขียวขจีไปพร้อมๆ กัน

More

นิมมานซอยหนึ่ง นอกจากการมาเดินชื่นชมข้าวของประดิษฐ์มีราคาในเทศกาลงาน Nap ช่วงที่ลมหนาวมาเยือนเชียงใหม่ทุกปีแล้ว เราก็แทบจะไม่ได้เหยียบย่างเข้ามาในซอยนี้เลย ^^” นิมมานซอยที่หนึ่งอาจดูเงียบขรึมไม่คึกคักไปด้วยรถราและผู้คนมากมายนัก นิมมานซอยหนึ่งแบ่งพื้นที่เป็นสัดส่วนด้วยร้านเสื้อผ้า ร้านจำหน่ายของที่ระลึก โรงแรมที่พัก ร้านเสริมสวย และกลุ่มเป้าหมายของเรา คือ ที่กิน ^^ ซึ่งนิมมานซอยหนึ่งมีร้านอาหารแนวฟิวชั่นแและขนมหน้าตาดีอร่อยอยู่สุดซอยชื่อร้าน Mix Bar ส่วนต้นซอยก็มีอาหารมื้อเช้า – บ่ายทานง่ายและราคาไม่แพงนักชื่อก๋วยเตี๋ยวตำลึง ซึ่งมีทั้ง ก๋วยเตี๋ยว ข้าวซอย ข้าวแกง และของหวานทั้งหมดอัดอยู่ในห้องขนาด 1 คูหา เที่ยงวันกับลูกค้าที่เต็มร้านที่พยายามมองหาที่ว่างให้แทรกตัวลงนั่ง แม้จะได้ยินเสียงแว่ว ๆ ว่าชั้นบนมีที่ว่าง แต่ก็ไม่มีใครก้าวเท้าขึ้นไป ยังคงยืนรอเก้ๆ กัง ๆ เพื่อรอโต๊ะว่าง

ในความหลากหลายของอาหารที่ต้องรีบเลือก และความวุ่นวายเล็กน้อยในการหาที่นั่งของลูกค้า เราว่ามันมีเสน่ห์เล็ก ๆ ซ่อนอยู่^^. ได้เห็นน้ำใจของคนนั่งก่อนและความน่ารักในการขอนั่งด้วยของคนที่มาทีหลัง เสน่ห์แบบนี้เห็นได้บ่อยในร้านก๋วยเตี๋ยวและอาหารตามสั่ง  More

ฮอตฮิตติดลมบนอีกแล้ว สำหรับบ้านปูนสีเหลืองอร่ามนามว่า Yellow Mango ร้าน open air นั่งสบายย่านวัดร่ำเปิง แถวถนนคันคลองชลประทาน ที่มีกาแฟ เครื่องดื่ม เบเกอรี่ และเมนูอาหารจานด่วนที่พ่วงท้ายด้วยคำว่า “Bistro” ซึ่งน่าจะตีความได้ว่าร้านนี้เจ้าของเป็นเชฟเอง (หรือเปล่า?) เพราะฉะนั้นเมื่อสั่งแล้วต้องใจเย็นรอกันนิดนึงเพราะต้องควบไว้หลายตำแหน่ง ^^
ร้าน Yellow Mango ดึงดูดสายตาผู้คนที่ผ่านไปมาในละแวกวัดร่ำเปิงได้เป็นอย่างดี ด้วยบรรยากาศร่มรื่นของร้าน ที่ฉาบด้วยสีฉูดฉาดโดดเด่นให้มองเห็นได้แต่ไกล ทั้งเหลือง แดง เขียว โดยมีที่นั่งรองรับทั้งหน้าบ้าน ในบ้าน และหลังบ้าน ให้ความรู้สึกเหมือนมาเปลี่ยนที่พักผ่อนบ้านเพื่อนสนิทเลยค่ะ การมาร้านสำหรับคนต่างถิ่นอาจจะสลับซับซ้อนไปบ้าง ขอแนะนำเส้นทางถนนคันคลองชลประทานค่ะ เริ่มต้นที่ตลาดต้นพยอมเส้นมุ่งหน้าไปสวนราชพฤกษ์ ตามทางไปจนเจอสะพาน U-Turn ที่สองก็กลับรถ แต่ไม่แน่ใจว่าสะพานกลับรถจะตรงซอยทางเข้าพอดี รึต้องเลยมาอีกหน่อยถึงจะเจอซอยนะคะ เสร็จขับตรงตามทางเข้าไปจนถึงทางแยกแล้วให้เลี้ยวไปทางซ้าย(ไว้ก่อน) และขับตามถนนไปเรื่อย ๆ เลยค่ะ สัก 200-300 เมตรก็จะเห็นตึกสีเหลืองสดลิบ ๆ อยู่ทางขวามือ นั่นคือมาถูกทางได้มา ชิค แชะ ชิม ที่ร้าน Yellow Mango แล้วค่ะ ^^// ร้านมีที่จอดรถไว้บริการลูกค้าเป็นลานจอดรถขนาดกว้างขวางอยู่ติดกับกำแพงร้าน More

“เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใครฉันไม่เคยคิด รู้แต่บัดนี้เธอมาสถิต มาอยู่ใกล้ชิดในดวงใจฉัน
เธอ มาจากไหน จากดินผืนใดหรือจากสวรรค์ ฉันก็จะรัก..รักเธอเท่ากัน ไม่เคยจะหวั่นแม้คำนินทา”
เสียงเพลงลูกกรุงไพเราะ บรรเลงคลอไปเอื่อย ๆ ระหว่างเดินเล่นชื่นชมของสะสมเก่าเก็บของเจ้าของร้าน ปายฟ้า ก๋วยเตี๋ยวย้อนยุค ช่วงรออาหารที่กำลังปรุง เป็นกิจกรรมที่น่ารื่นรมย์ไม่น้อย แสตมป์ นามบัตร ลวดลายตัวละครหนังตะลุง และการ์ดแผ่นเล็ก ๆ ที่คาดว่าจะเป็นปฎิทิน ถูกเรียงรายอยู่เต็มตู้ ทำให้ของเก่าที่เราเคยผ่านตาบ้าง เกิดไม่ทันบ้างในยุคก่อนกลับมาเป็นสะสมของที่มี “มูลค่า” ให้คนในยุคนี้ได้ชื่นชมกัน

เราเชื่อว่าของสะสมมีเรื่องเล่า ทุกชิ้นมักแฝงเรื่องราวของการได้มา^^. เมื่อตอนเด็กสิ่งที่พวกเราชอบสะสมกันคือหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นยิ่งหนังสือออกใหม่ของนักเขียนคนโปรดพวกเราไม่ยอมพลาดแน่นอน จำได้ว่าร้านขายหนังสือการ์ตูนในยุคนั้นมีอยู่หลายร้าน และแต่ละร้านจะรับหนังสือของกลุ่มเป้าหมายแตกต่างกันไปบ้าง เพราะฉะนั้นหากอยากได้หนังสือของนักเขียนคนไหนก็ต้องขวยขวายไปร้านนั้น ๆ ซึ่งการเดินทางไปร้านหนังสือของเด็กวัยเพิ่งพ้นการปั่นจักรยานได้ไม่นาน กว่าจะตระเวณไปแต่ละร้านได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ความโปกปนฮาของพวกเราจึงถูกบันทึกไว้ในหนังสือแต่ละเล่มที่เราได้มาไว้ครอบครอง ^^. และแน่นอนที่สุดหนังสือทุกเล่มที่ได้มาของเรามาจากเงินเก็บเล็กผสมน้อยจากค่าขนมบ้าง ด้วยน้ำพักน้ำพักน้ำแรงจากการรับจ้างถอนหงอกบ้าง หนังสือ(การ์ตูน)ทุกเล่มของเราจึงเป็นสมบัติอันล้ำค่าเช่นกัน More

วันนี้กินข้าวเสร็จ และข้าวที่กินก็ยังไม่มีโอกาสได้เรียงเม็ดดีนัก เพื่อนสาวก็รบเร้าให้ไปลองชิมร้านกาแฟในอาคารเก่าแก่แถวตลาดสันป่าข่อย ย่านสันป่าข่อย คือพื้นที่ฝั่งตรงข้ามย่านวัดเกต โดยมีถนนเจริญเมือง(ถนนเส้นที่ลงมาจากสะพานนวรัฐเส้นออกนอกตัวเมือง)เป็นตัวคั่นกลาง ย่านสันป่าข่อยจึงมีสถาปัตยกรรมที่มีกลิ่นอายความคลาสิคร่วมสมัยตลอดสองข้างทางเช่นเดียวกับภาพอาคารยุคเก่าที่ปะปนกะยุคใหม่ที่ประสานกันอย่างลงตัวของย่านวัดเกต จึงไม่น่าแปลกที่ยุคทองของร้านกาแฟจะสอดแทรกเข้ามาสู่ถนนเส้นนี้แล้วเช่นกัน ตลาดสันป่าข่อยเท่าที่จำได้(ปรับภาพ เป็นโหมดซีเปีย ^^.) คือ ตลาดที่มีของกินอร่อย แม่ค้าและลูกค้าซื้อขายกันอย่างสนุกสนาน ตลาดสะอาดสะอ้านน่าเดิน มีของกินให้เลือกมากมายทั้งกับข้าวพื้นเมือง ซาลาเปา ของหวาน และส้มตำ สมัยก่อนถ้าได้มานอนเฝ้าบ้านให้ป้าที่อยู่ในย่านสันป่าข่อยเมื่อใด ต้องแอบปั่นจักรยานหนียายมาซื้อของกินให้อิ่มท้องได้ตลอดทั้งวัน ^.^

พับเรื่องความทรงจำไว้ก่อน (ปรับภาพสู่จอสีอีกครั้ง ^^.) แล้วย้อนกลับมาสู่ร้านกาแฟที่เพื่อนอยากชิมชื่อว่า Red Bricks Coffee Shop เมื่อเกาะกระจกมองดูภายนอกลังเลในการเข้าไปสักอึดใจเพราะคิดว่าร้านนี้บรรยากาศภายน่าจะเคร่งขรึม ดูจากหนังสือกองโตที่เรียงอัดแน่นอยู่เต็มชั้นวางหนังสือในร้าน และที่สำคัญ^^. แลดูว่าร้านนี้ของกินน่าจะราคาแพง เมื่อตัดใจดันประตูเข้าตัวร้าน Red Bricks จึงได้พบว่า หนังสือกองโตที่อัดแน่นบนชั้นวางที่เห็นเป็นเพียง Wall paper ที่ติดให้ความสวยงามแก่ตัวร้านแล้วทำให้ ร้านผนังอิฐมอญที่ฝั่งตัวอยู่ในอาคารเก่าแก่ และดูเก๋แบบร่วมสมัย  More

“ข้าวเงี้ยว” หรือที่คนพื้นเมือง เรียกกันว่า “ข้าวกั้นจิ้น” เป็นอาหารยอดนิยมรายการหนึ่งของชาวเหนือโดยเฉพาะบ้านของเราชอบกินกันมาก ซึ่งป้าชอบทำให้กินอยู่บ่อย ๆ เมื่อตอนยังเล็ก ป้าบอกว่าข้าวเงี้ยว วิธีการทำไม่ซับซ้อบเท่าไหร่ ^^. แต่เราก็ทำไม่เป็นอยู่ดี ขั้นตอนการทำของป้า คือ การนำเลือดหมูสดๆ มา “คั้น” ภาษาเหนือเรียกว่า “กั้น” กับใบตะไคร้ คั้นกับเลือดสดเพื่อเป็นการดับคาว แล้วกรองเอาเฉพาะเลือดมาคลุกกับหมูสับและนำมานวดกับข้าวหุงพร้อมกับปรุงรส จากนั้นนำไปห่อใบตองมัดด้วยตอกแล้วนำไปนึ่งในเตาที่ตั้งร้อน เมื่อสุกแล้วก็แกะเอาข้าวเงี้ยวหอมนุ่มใส่จานสังกะสีพร้อมโรยหน้าด้วยกระเทียมเจียวน้ำมันฉุ่มฉ่ำ และแกล้มด้วยหอมแดง พริกขี้หนูทอด ข้าวเงี้ยวของป้า มักจะมีลิ่มเลือดเป็นเกร็ดๆ อร่อยดีค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ป้าแก่มากแล้ว และไม่ได้ถ่ายทอดวิทยายุทธตอนนี้อยากจะกินข้าวเงี้ยว จึงต้องไปตามหาร้านอร่อยกันเอาเอง

หนึ่งในถนนทางเดินสาย”น้ำเงี้ยว” (เพื่อนสาวว่าอย่างนั้น ^^.) ไม่ควรพลาดไปชิม “ข้าวเงี้ยวตาบุญ” ที่สืบทอดความอร่อยจากรุ่นสู่รุ่นมานานกว่า 50 ปี ซึ่งตอนนี้เปิดร้านใหม่กว้างขวางอยู่หน้าการประปาป่าตัน ร้านหาไม่ยากค่ะ สังเกตป้ายร้าน “ข้าวเงี้ยวตาบุญ พ.ศ.2503” โดดเด่นอยู่หน้าร้าน พร้อมที่จอดรถริมทางเลือกจอดตามสะดวก ^^. ที่ร้านมีให้เลือกทั้ง ขนมจีนน้ำเงี้ยว ขนมจีนแกงเนื้อ ขนมจีนแกงเขียวหวาน โดยเฉพาะข้าวเงี้ยวเม็ดสวยรสเข้มข้นถึงเนื้อ

More

ย่านวัดเกตเต็มไปด้วยบ้านเก่าทรงโบราณ ซึ่งหลายหลังถูกดัดแปลงมาเป็นร้านอาหารน่ารัก น่านั่งและยังคงเอกลักษณ์ของบ้านเก่าไว้อย่างสมบูรณ์ ร้านค้าในย่านนี้จึงมีเสน่ห์ให้ชวนหลงไหลได้เสมอ วันนี้เลยจะขอพาชมรักแรกพบกับร้านคาเฟ่ขนมปังและกาแฟสดหลังที่ชื่อว่า Khagee Cafe’  ^.^ หลังจากที่ยืนด่อม ๆ มองๆ อยู่ข้างกำแพงผุกร่อนของบ้านเก่ามีอายุหลังนี้ อดคิดไม่ได้ว่าร้านกาแฟที่ซ่อนตัวอยู่ภายใต้กำแพงสีขาวนี้จะวางแปลนตกแต่งภายในได้แปลกตาขนาดไหน ด้วยภาพลักษณ์ภายนอกที่ยังคงสภาพของบ้านกึ่งไม้กึ่งปูนอายุหลายสิบปีไว้เกือบหมด เมื่อเดินเข้าไปก็ต้องหลงรักกับการตกแต่งภายในที่เรียบง่ายแต่โดดเด่น ไล่ตั้งแต่เพดานสูงโปร่ง แล้วเลือกใช้สีโทนขาวทาภายใน ส่วนเฟอร์นิเจอร์โต๊ะเก้าอี้เน้นงานไม้ธรรมชาติสลับกับงานเหล็กสีสดใส ซึ่งจัดวางตามความเหมาะสมแต่ซ่อนรายละเอียดไว้ได้อย่างสมบูรณ์ Khagee Cafe’ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวทั้งบรรยากาศและการตกแต่งแบบญี่ปุ่น รสชาติของกาแฟและขนมโฮมเมดแสนอร่อย ร้านเปิดอาทิตย์ละ 5 วัน คือเปิดวันพุธ – วันอาทิตย์เวลา 10.00 – 17.00 หยุดทุกวันจันทร์และวันอังคาร เพราะขอพักผ่อนจากการนวดแป้งสัก 2 วันค่ะ ^.^ More